Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 1
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Stanisław Baliński

Ïðî÷èòàíèé : 150


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Wyznanie


Królestwo  moje  nie  jest  z  tego  świata
Gdzieś  ponad  nami,  inny  świat  szeleści
I  strąca  czasem  jak  zapowiedż  lata,
Liście  oliwne  na  wydmy  boleści.

Ludzie  chwytają  rękami  drżącemi
Liliowe  płatki  i  szepcą  pacierze,
I  wierzą  znowu  w  spełnienie  na  ziemi,
Królestwa  swego.  I  ja  z  nimi  wierzę.

Wierzę  w  świat  lepszy  i  wierzę  w  świat  nowy,
I  w  burzę  serca,  co  wolnością  dyszy,
I  w  świt,  co  znajdzie  sekret  wspólnej  mowy,
I  w  noc,  co  straci  sekret  wiecznej  ciszy.

Wierzę,  że  przyjdzie,  wierzę,  że  jest  blisko
I  razem  z  tymi,  których  ufność  splata,
Powtarzam:  wierzę...A  pomimo  wszystko
Królestwo  moje  nie  jest  z  tego  świata.



Íîâ³ òâîðè