Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 1
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Jan Lechoń

Ïðî÷èòàíèé : 154


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Zazdrość

Jest  mi  dzisiaj  źle  bardzo,  jest  mi  bardzo  smutno,  
Myśli  mam  zwiędłe,  chore,  jak  kwiaty  na  grobie.  
Za  oknem  wisi  niebo  niby  szare  płótno,  
Nie  mogę  cię  dziś  kochać  i  myśleć  o  tobie.  

Między  nami  jest  przepaść,  przepaść  niezgłębiona,  
I  choćbyśmy  wykochać  po  brzeg  duszę  chcieli,  
To  wszystko,  co  nas  łączy,  jest  miłość  szalona,  
A  wszystko  co  jest  prawdą,  na  wieki  nas  dzieli.  

Wiem  teraz:  to  jest  jasne  jak  słońce  na  niebie,  
I  musi  skonać  serce  pod  ciężką  żałobą,  
Bo  nigdy  cię  nie  wezmę  na  wieczność  dla  siebie,  
Ty  nigdy  mną  nie  będziesz,  a  ja  nigdy  tobą.


Íîâ³ òâîðè