Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 1
Íåìຠí³êîãî ;(...
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Paul Fleming

Ïðî÷èòàíèé : 163


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

An Amorn

Geh  /  Amor  /  fleug  geschwind  /  und  sags  ihr  eilend  an;
Es  ist  ümm  mich  geschehn;  Ich  lieg  in  letzten  Zügen.
Das  Blut  ist  außgedorrt:  Das  heisse  Marck  versiegen.
Ich  singe  selbst  mein  Lied  /  ich  Tode  naher  Schwan.
   Geh  /  eile  /  sag  es  ihr  /  es  ist  ümm  mich  gethan.
Die  Wichtigkeit  der  Pein  ist  über  mich  gestiegen:
Das  müde  Hertze  klopfft  /  ich  kan  nicht  Odem  kriegen.
Es  ist  mir  müglich  nicht  /  daß  ich  mehr  leben  kan.
   Iedoch  /  verzeuch  noch  hier  /  biß  mein  gewisser  Todt
dich  fertigt  bald  von  hier.  Diß  kanst  du  hoch  bewehren.
Ich  brenne  liechter  Loh  /  und  schwimm’  in  meinen  Zehren.
   Erzehls  ihr  /  was  du  siehst  /  von  meiner  Todesnoth.
Ich  kan  nicht  todt-arm  seyn.  Verschonen  mich  die  Flammen  /
So  schlagt  diß  Thränen  Meer  doch  über  mich  zusammen.


Íîâ³ òâîðè