Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 1
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Józef Baka

Ïðî÷èòàíèé : 114


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Panom uwaga

Wy  panowie,  wy  grandowie,  
Czy  krzesłowi,  czy  drążkowi,  
Patrzajcie,  zważajcie  
Poważnie,  uważnie.  

Bóg,  Pan  panów  i  hetmanów,  
Jeden  Rządzca  wszytkich  stanów,  
On  nosi,  wynosi,  
On  zruszy,  On  kruszy.  

Przezeń  orły  i  motyle,  
Ile  sił  da,  mogą  tyle;  
Nic  z  siebie  w  potrzebie  
Lamparty,  lwów  warty.  

Z  Jego  woli,  choć  powoli,  
Harde  karki  łamią  Parki,  
A  szturmy  wież  hurmy  
Gdy  zoczą,  w  lot  tłoczą.  

Jego  sumy,  szczuki,  mole,  
Karpat,  Krępak,  lasy,  pole,  
Gdzie  zorza,  gdzie  morza  
Panuje,  góruje.  

Chwalcież  Boga  przy  powadze;  
Honor  rzecze:  "Nie  zawadzę  
Zbawieniu  w  imieniu  
Wysokim,  szerokim".  

Wielkie  domy  niech  honory  
Przy  zalecie  cnej  pokory  
Dziedziczy  i  liczą  
Z  ozdobą,  cnót  probą.  

Wielcy,  wyższe  myślcie  rzeczy,  
A  zbawienie  w  pierwszej  pieczy  
Trzymajcie,  dźwigajcie  
Sumnienie  nad  mienie.  

Świat  was  liczy  między  Bogi.  
Boska  bojaźń  niechaj  trwogi  
Dodaje,  nim  staje  
Przeboru  z  honoru.  

Bądźcie  sercem  piastunami.  
Kto  uczynił  was  panami?  
Kórzcie  się,  módlcie  się  
Publicznie  tak  ślicznie.  

Jaśniejecie  na  świeczniku,  
Gaśnie  słońce  w  swym  promyku:  
Pomrzecie,  zgaśniecie  
Jak  śmiecie  na  świecie.  

Cedry,  dęby  i  topole  
Niszczą,  kruszą  wichrów  wole.  
Pan  jak  dąb,  śmierci  ząb  
Z  pnia  zwali,  obali.  

Krzesła,  trony  jej  ogony  
Zacierają  i  chowają  
Ordery  do  pery;  
Grobowce  pokrowce.  

Wszak  nie  w  cepy  żyzne  sklepy,  
Więcej  łupów  z  pańskich  trupów  
Dość  snadnie,  nieskładnie.  
Pan  padnie,  śmierć  władnie.  

Na  wspaniałe  głowy,  szyje  
Ostro  patrzy,  cynkiem  bije.  
Na  laski  pasz  łaski,  
W  jej  chęci  pieczęci.  

Wielkie  głowy,  niech  gotowy  
Pokłon  będzie  tu  i  wszędzie  
Jednemu  wielkiemu,  
Prawemu  Sędziemu.

Íîâ³ òâîðè