Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 10
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Paul Fleming

Ïðî÷èòàíèé : 175


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

An Deutschland

Ja  Mutter  es  ist  war.  Ich  habe  diese  Zeit  /
die  Jugend  mehr  als  faul  und  übel  angewendet.
Ich  hab’  es  nicht  gethan  /  wie  ich  mich  dir  verpfändet.
So  lange  bin  ich  aus  /  und  dencke  noch  so  weit.
   Ach  Mutter  zürne  nicht;  es  ist  mir  mehr  als  leid  /
der  Vorwitz  dieser  Muth  hat  mich  zu  sehr  verblendet.
Nun  hab’  ich  allzuweit  von  dir  /  Trost  /  abgeländet  /
und  kan  es  endern  nicht  /  wie  hoch  es  mir  auch  reut.
   Ich  bin  ein  schwaches  Both  ans  große  Schiff  gehangen  /
muß  folgen  /  wie  /  und  wenn  /  und  wo  man  denckt  hinaus.
Ich  will  gleich  /  oder  nicht.  Es  wird  nichts  anders  draus.
   Indessen  meyne  nicht  /  O  du  mein  schweer  Verlangen  /
Ich  dencke  nicht  auff  dich  /  und  was  mir  frommen  bringt.
Der  wohnet  überall  /  der  nach  der  Tugend  ringt.


Íîâ³ òâîðè