Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 1
Íåìຠí³êîãî ;(...
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Mikołaj Sęp Szarzyński

Ïðî÷èòàíèé : 152


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Sonet II (Na one słowa Jopowe: Homo natus de muliere, brevi vivens tempore etc)


Z  wstydem  poczęty  człowiek,  urodzony
Z  boleścią,  krótko  tu  na  świecie  żywie,
I  to  odmiennie,  nędznie,  bojaźliwie,
Ginie,  od  słońca  jak  cień  opuszczony.
 
I  od  takiego  (Boże  nieskończony,
W  sobie  chwalebnie  i  w  sobie  szczęśliwie
Sam  przez  się  żyjąc)  żądasz  jakmiarz  chciwie
Być  miłowany  i  chcesz  być  chwalony.
 
Dziwne  są  Twego  miłosierdzia  sprawy.
Tym  sie  Cherubim  (przepaść  zrozumności)
Dziwi  zdumiały  i  stąd  pała  prawy
Płomień,  Serafim,  w  szczęśliwej  miłości.
 
O  święty  Panie,  daj,  niech  i  my  mamy
To,  co  mieć  każesz,  i  Tobie  oddamy!


Íîâ³ òâîðè