Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 5
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Gottfried Keller

Ïðî÷èòàíèé : 151


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Unter Sternen

Wende  dich,  du  kleiner  Stern,
Erde!  wo  ich  lebe,
Dass  mein  Aug’,  der  Sonne  fern,
Sternenwärts  sich  hebe!

Heilig  ist  die  Sternenzeit,
Öffnet  alle  Grüfte;
Strahlende  Unsterblichkeit
Wandelt  durch  die  Lüfte.

Mag  die  Sonne  nun  bislang
Andern  Zonen  scheinen,
Hier  fühl’  ich  Zusammenhang
Mit  dem  All’  und  Einen!

Hohe  Lust,  im  dunklen  Tal,
Selber  ungesehen,
Durch  den  majestät’schen  Saal
Atmend  mitzugehen!

Schwinge  dich,  o  grünes  Rund,
In  die  Morgenröte!
Scheidend  rückwärts  singt  mein  Mund
Jubelnde  Gebete!


Íîâ³ òâîðè