Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 4
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Gottfried Keller

Ïðî÷èòàíèé : 124


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Am Brunnen

Wie  strahlet  ihr  im  Morgenschein,
Du  rosig  Kind,  der  Blütenbaum
Und  dieser  Brunnen,  frisch  und  rein  -
Ein  schönres  Kleeblatt  gibt  es  kaum.

Wie  dreifach  lieblich  hat  Natur
In  euch  sich  lächelnd  offenbart!
Aus  deinem  Aug’  grüsst  ihre  Spur
Des  Wandrers  stille  Morgenfahrt.

Es  ist,  als  käm’  aus  deinem  Mund
Das  Lied,  das  dort  die  Quelle  singt,
Es  ist,  als  tät’  der  Brunnen  kund,
Was  tief  in  deiner  Seele  klingt!

Und  wie  der  weisse  Apfelbaum
Mit  seinen  Zweigen  euch  umweht,
Dies  Bild,  zart  wie  ein  Morgentraum,
Ist  ein  geschautes  Frühgebet!

Reich’  einen  Trunk,  du  klare  Maid,
Vom  Quell,  der  deine  Kindheit  sah!
Sein  Rauschen  sei  dir  allezeit,
Die  Klarheit  deinem  Herzen  nah!

Ich  wünsche  Segen  deiner  Hand
Zur  Arbeit,  wie  zum  Liebesbund,
Dem  bravsten  Burschen  hie  zu  Land
Das  keusche  Ja  von  deinem  Mund!


Íîâ³ òâîðè