Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 9
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Eduard von Bauernfeld

Ïðî÷èòàíèé : 160


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Der Vater mit dem Kind

Dem  Vater  liegt  das  Kind  im  Arm,
Es  ruht  so  wohl,  es  ruht  so  warm,
Es  lächelt  süß;  lieb'  Vater  mein!
Und  mit  dem  Lächeln  schläft  es  ein.

Der  Vater  beugt  sich,  atmet  kaum,
Und  lauscht  auf  seines  Kindes  Traum;
Er  denkt  an  die  entschwund'ne  Zeit
Mit  wehmutsvoller  Seligkeit.

Und  eine  Trän'  aus  Herzensgrund
Fällt  ihm  auf  seines  Kindes  Mund;
Schnell  küßt  er  ihm  die  Träne  ab,
Und  wiegt  es  leise  auf  und  ab.

Um  einer  ganzen  Welt  Gewinn
Gäb'  er  das  Herzenskind  nicht  hin.
Du  Seliger  schon  in  der  Welt,
Der  so  sein  Glück  in  Armen  hält!


Íîâ³ òâîðè