Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 1
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Edward Stachura

Ïðî÷èòàíèé : 133


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Jestem niczyj

Miałem  ojca,  miałem  matkę,
Miałem  braci,  miałem  siostrę,
Miałem  też,
Miałem  też  przyjaciół  trzech.
Było  dobrze,  było  źle,
Ale  zawsze  jakoś  było.

Potem  ona  się  zjawiła,
Wszystko  dla  niej  porzuciłem
I  kochałem  ją,  kochałem,
Śmierci  nic  się  nie  lękałem,
Potem  poszła,  luty  był,
Już  nie  żyje  ten,  co  żył.

Nie  mam  ojca,  nie  mam  matki,
Nie  mam  braci,  nie  mam  siostry,
Nie  mam  też  (szum,  wietrze,  szum),
Nie  mam  też  przyjaciół  już.
Chodzę  tu,  chodzę  tam,
W  tłumie  ludzi  zawsze  sam.

Nie  mam  już  nic.
Nie  mam  już  nic.
Ale  też  nikt  mnie  nie  ma.
Nikt  mnie  nie  ma.
Nikt  mnie  nie  ma.
Nie  ma  mnie  nikt.

Jestem  niczyj.
Jestem  niczyj.
Jestem  niczyj.  


Íîâ³ òâîðè