Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 1
Íåìຠí³êîãî ;(...
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Nelly Sachs

Ïðî÷èòàíèé : 117


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

O der weinenden Kinder Nacht!

Der  zum  Tode  gezeichneten  Kinder  Nacht!
Der  Schlaf  hat  keinen  Eingang  mehr.
Schreckliche  Wärterinnen
Sind  an  die  Stelle  der  Mütter  getreten,
Haben  den  falschen  Tod  in  ihre  Handmuskeln  gespannt,
Säen  ihn  in  die  Wände  und  ins  Gebälk  —
Überall  brütet  es  in  den  Nestern  des  Grauens.
Angst  säugt  die  Kleinen  statt  der  Muttermilch.

Zog  die  Mutter  noch  gestern
Wie  ein  weißer  Mond  den  Schlaf  heran,
Kam  die  Puppe  mit  dem  fortgeküßten  Wangenrot
In  den  einen  Arm,
Kam  das  ausgestopfte  Tier,  lebendig
In  der  Liebe  schon  geworden,
In  den  ändern  Arm,  -
Weht  nun  der  Wind  des  Sterbens,
Bläst  die  Hemden  über  die  Haare  fort,
Die  niemand  mehr  kämmen  wird.


Íîâ³ òâîðè