Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 2
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Johann Wolfgang von Goethe

Ïðî÷èòàíèé : 524


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Mailied/Maifest

Wie  herrlich  leuchtet  
mir  die  Natur!  
Wie  glänzt  die  Sonne!  
Wie  lacht  die  Flur!  
Es  dringen  Blüten  
aus  jedem  Zweig  
und  tausend  Stimmen  
aus  dem  Gesträuch.  

Und  Freud  und  Wonne  
aus  jeder  Brust.  
O  Erd,  o  Sonne!  
O  Glück,  o  Lust!  
O  Lieb,  o  Liebe!  
So  golden  schön,  
wie  Morgenwolken  
auf  jenen  Höhn!  

Du  segnest  herrlich  
das  frische  Feld,  
im  Blütendampfe  
die  volle  Welt.  

O  Mädchen,  Mädchen,  
wie  lieb  ich  dich!  
Wie  blinkt  dein  Auge!  
Wie  liebst  Du  mich!  

So  liebt  die  Lerche  
Gesang  und  Luft,  
und  Morgenblumen  
den  Himmelsduft,  
wie  ich  dich  liebe  
mit  warmem  Blut  
die  du  mir  Jugend  
und  Freud  und  Mut  
zu  neuen  Liedern  
und  Tänzen  gibst.  
Sei  ewig  glücklich,  
wie  du  mich  liebst!  


Íîâ³ òâîðè