Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 17
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Albrecht von Haller

Ïðî÷èòàíèé : 157


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Der Fuchs und die Trauben

Ein  Fuchs,  der  auf  die  Beute  gieng,
Traf  einen  Weinstock  an,  der,  voll  von  falben  Trauben,
Um  einen  hohen  Ulmbaum  hieng;
Sie  schienen  gut  genug;  die  Kunst  war,  abzuklauben.
Er  schlich  sich  hin  und  her,  den  Zugang  auszuspähn;
Umsonst,  es  war  zu  hoch,  kein  Sprung  war  abzusehn.  
Der  Schalk  dacht  in  sich  selbst:  ich  muß  mich  nicht  beschämen;
Er  sprach  und  macht  dabei  ein  hämisches  Gesicht:
»Was  soll  ich  mir  viel  Mühe  nehmen,
Sie  sind  ja  saur  und  taugen  nicht!«

So  gehts  der  Wissenschaft.  Verachtung  geht  für  Müh.
Wer  sie  nicht  hat,  der  tadelt  sie.


Íîâ³ òâîðè