Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 1
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Rainer Maria Rilke

Ïðî÷èòàíèé : 174


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Das Karussell - Jardin du Luxembourg

Mit  einem  Dach  und  seinem  Schatten  dreht
   sich  eine  kleine  Weile  der  Bestand
   von  bunten  Pferden,  alle  aus  dem  Land,
   das  lange  zögert,  eh  es  untergeht.

Zwar  manche  sind  an  Wagen  angespannt,
   doch  alle  haben  Mut  in  ihren  Mienen;
   ein  böser  Löwe  geht  mit  ihnen
   und  dann  und  wann  ein  weißer  Elefant.

Sogar  ein  Hirsch  ist  da,  ganz  wie  im  Wald,
   nur  daß  er  einen  Sattel  trägt  und  drüber
   ein  kleines  blaues  Mädchen  aufgeschnallt.

Und  auf  dem  Löwen  reitet  weiß  ein  Junge
   und  hält  sich  mit  der  kleinen  heißen  Hand
   dieweil  der  Löwe  Zähne  zeigt  und  Zunge.

Und  dann  und  wann  ein  weißer  Elefant.

Und  auf  den  Pferden  kommen  sie  vorüber,
   auch  Mädchen,  helle,  diesem  Pferdesprunge
   fast  schon  entwachsen;  mitten  in  dem  Schwunge
   schauen  sie  auf,  irgend  wohin,  herüber  -

Und  dann  und  wann  ein  weißer  Elefant.

Und  das  geht  hin  und  eilt  sich,  daß  es  endet,
   und  kreist  und  dreht  sich  nur  und  hat  kein  Ziel.
   Ein  Rot,  ein  Grün,  ein  Grau  vorbeigesendet,
   ein  kleines  kaum  begonnenes  Profil  -.
   Und  manchesmal  ein  Lächeln,  hergewendet,
   ein  seliges,  das  blendet  und  verschwendet
   an  dieses  atemlose  blinde  Spiel  ...


Íîâ³ òâîðè