Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 1
Íåìຠí³êîãî ;(...
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Kazimiera Zawistowska

Ïðî÷èòàíèé : 112


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

[Czasem ma dusza...]

Czasem  ma  dusza  jakby  świetlna  grota  
Godowych  świateł  nieci  krąg  olbrzymi.  
I  mar  wygnanych  wraca  rój  pielgrzymi,  
Przez  umajone  wraca  zielem  wrota.  

Wchodzących  wita  gędźba  lutni  złota,  
W  struny  uderzył  ktoś  kwiatami  wiosny,  
I  grają  wszystkie,  grają  hymn  miłosny,  
Grają  jak  słońca  zawrotna  pieszczota,  

Grają  zaklętym  w  dźwięki  aromatem  
Łąk  pokoszonych  -  i  niw  kłośnym  gwarem,  
Szumem  rzek  jasnych  -  nadbrzeżnych  szuwarem,  

Krasą  motyli  -  bzów  zroszonych  kwiatem.  
Grając  mi,  niosą  zapach  leśnej  głuszy  
I  wszystkie  wonie  mej  dziewczęcej  duszy.




Íîâ³ òâîðè