Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 12
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Stanisław Baliński

Ïðî÷èòàíèé : 103


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Wypisane w gwiazdach


W  jakąś  noc,  w  jakąś  noc  wierszowaną
Galopuje  niebo  niebezpieczne,
Pędzą  konie  z  rozgwieżdżoną  pianą
I  falują  wielkie  drogi  mleczne.

Patrzę  w  niebo,  a  tam  moje  życie,
Całe  życie  w  obłąkanym  skrócie
Podróżuje  jak  gama  astralna
Znak  po  znaku  i  nuta  po  nucie.

I  pomyśleć,  pomyśleć,  że  wszystko:
–  Młodość,  muzy,  litewskie  podróże,
Skok  w  Arkadię,  spotkanie  z  miłością,
Strzał  o  świcie,  i  klęski,  i  burze,

I  zatrata  na  ziemi  zdradzieckiej,
I  pieśń  wierna  po  obcych  zajazdach  -
–  Że  to  wszystko  było  mi  już  kiedyś
Wyznaczone,  wypisane  w  gwiazdach.


Íîâ³ òâîðè