Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 9
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Jan Lechoń

Ïðî÷èòàíèé : 278


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Pytasz, co w moim życiu z wszystkich rzeczy główną...


Pytasz,  co  w  moim  życiu  z  wszystkich  rzeczy  główną,  
Powiem  ci:  śmierć  i  miłość    –  obydwie  zarówno.  
Jednej  oczu  się  czarnych,  drugiej    –  modrych  boję.
Te  dwie  są  me  miłości  i  dwie  śmierci  moje.  

Przez  niebo  rozgwieżdżone,  wpośród  nocy  czarnej,  
To  one  pędza  wicher  międzyplanetarny,  
Ten  wicher,  co  dął  w  ziemię,  aż  ludzkość  wydała,  
Na  wieczny  smutek  duszy,  wieczną  rozkosz  ciała.  

Na  żarnach  dni  się  miele,  dno  życia  się  wierci,  
By  prawdy  się  najgłębszej  dokopać  istnienia  
I  jedno  wiemy  tylko.  I  nic  się  nie  zmienia.  –
Śmierć  chroni  od  miłości,  a  miłość  od  śmierci.  



Íîâ³ òâîðè