Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 5
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Władysław Orkan

Ïðî÷èòàíèé : 132


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Już nie wróci,nie wróci...

Już  nie  wróci,  nie  wróci
Młodości  mojej  burza  –  
Czas  się  przede  mną  króci,
A  za  mną  się  wydłuża...

Rośnie  cmentarz  krwi  mojej,
Maleje  las  mych  czynów  –  
Cóż  się  śmierci  ostoi?
Popiół  z  traw  i  z  wawrzynów.

Rosną  kopce  spopieleń
Najdroższych  borów  serca  –  
Jaki-że  to  wydzierca
W  proch  zagrobił  ich  zieleń?

Nie  strzelałyż  w  obłoki?
Nie  rosłyż  ziemi  chwałą?  –  
Czas  po  nich  przegnał  roki,
I  cóż  z  nich  pozostało?...


Íîâ³ òâîðè