Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 26
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Adolf Glassbrenner

Ïðî÷èòàíèé : 116


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Wanderlied eines adligen Handwerksburschen

Ach,  ach,  ach  und  ach,
Wie  schön's  doch  früher  war!
Vor,  vor,  vor  und  vor,
Vor  drei-,  vierhundert  Jahr!
Da  räuberte  mein  Ahn'  umher,
Als  ob  das  Beste  seine  wär';
Jetzt  wird  man  gleich  gefangen,
Gehangen!

Wir,  wir,  wir,  wir  zähln
Schon  lange  vor  Noah;
In,  in,  in  der  Arch'
War  mein  Geschlecht  schon  da!
Doch  zeig'  ich  jetzt  mein  Wappen  auf,
Wo  unser  Eselskopf  darauf,
So  lachen  mir  die  Wichte
In's  G'sichte.

Jetzt,  jetzt,  jetzt  und  jetzt,
Jetzt  wand're  ich  zu  Fuß;
Weil,  weil,  weil  und  weil
Ich  Arbeit  suchen  muß.
Was  hilft  mir  nun  mein  Stammbaum  auch,
'S  wächst  nicht  Brod  und  Butter  drauf.
Muß  sie  mit  sauern  Mienen
Verdienen.

Wer,  wer,  wer  und  wer
Kauft  mir  mein'n  Adel  ab?
Daß,  daß,  daß  und  daß
Ich  etwas  davon  hab'?
Denn  wenn  wenn  ich  Nichts  von  haben  thu',
Als  Schweiß  und  Hunger  und  Durst  dazu,
So  dank'  ich  für  die  Ehre
Euch  sehre!


Íîâ³ òâîðè