Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 5
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Adam Zagajewski

Ïðî÷èòàíèé : 123


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Kamienie

Mieszkasz  teraz  za  czarnymi  drzwiami
i  nikt  nie  zna  twojego  adresu.
Może  ukrywasz  się  w  fałdach  nocy;
ale  noc  przychodzi  i  odchodzi
obojętnie  jak  wędrowna  jaskółka,
okna  zamykają  się,  otwierają,
pociągi  jadą  nieśpiesznie  na  wzgórzach,
jabłka  spadają  na  trawę,  pachną  wrzosy,
wszyscy  dokoła  zajęci  są  życiem
i  życie  panoszy  się  w  liściach  drzew,
nawet  kamienie  są  dumne  i  nieśmiertelne.
Pada  deszcz  miasto  jest  miękkie,
spowite  mgłą  i  tęsknotą.



Íîâ³ òâîðè