Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 13
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Stanisław Grochowiak

Ïðî÷èòàíèé : 119


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Mikroliryka

Kochając  drzewa,  kocham  je  głównie  w  słojach,
Kochając  ptaki,  kocham  je  ściśle  w  kostkach    –
Nie  to,
Co  w  kształcie,
Lecz  to,
Co  w  szumiącej,
W  gęstej  jak  syrop  mikroliryce  materii.

Gdy  o  księżycu  –  to  mówić  łyżką  od  soli,
Gdy  o  słowikach  –  to  znać  kaniony  ich  gardeł,
Gdy  o  miłości  –  to  kłaść  w  milczeniu  na  stolik
Włosy  twoje  osobne
I  twarde.


Íîâ³ òâîðè