Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 1
Ïåðñîíàëüíûé ×ÀÒ DIM
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Zygmunt Krasiński

Ïðî÷èòàíèé : 140


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Bóg mi odmówił tej anielskiej miary...

Bóg  mi  odmówił  tej  anielskiej  miary,
Bez  której  ludziom  nie  zda  się  poeta;
Gdybym  ją  posiadł,  świat  ubrałbym  w  czary,
A  że  jej  nie  mam,  jestem  wierszokleta.

Ach,  w  sercu  moim  są  niebiańskie  dźwięki,
Lecz  nim  ust  dojdą,  łamią  się  na  dwoje;
Ludzie  usłyszą  tylko  twarde  szczęki,
Ja  dniem  i  nocą  słyszę  serce  moje.

Ono  tak  bije  na  krwi  mojej  falach,
Jak  gwiazda,  brzmiąca  na  wirach  błękitu;
Ludzie  nie  słyszą  jej  w  godowych  salach,
Choć  ją  Bóg  słyszy  od  zmroku  do  świtu.



Íîâ³ òâîðè