Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 1
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Wisława Szymborska

Ïðî÷èòàíèé : 338


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

W rzece Heraklita


Ryba  łowi  ryby,
ryba  ćwiartuje  rybę  ostrą  rybą,
ryba  buduje  rybę,  ryba  mieszka  w  rybie,
ryba  ucieka  z  oblężonej  ryby.

W  rzece  Heraklita
ryba  kocha  rybę,
twoje  oczy  –  powiada  –  lśnią  jak  ryby  w  niebie,
chcę  płynąć  razem  z  tobą  do  wspólnego  morza,
o  najpiękniejsza  z  ławicy.

W  rzece  Heraklita
ryba  wymyśliła  rybę  nad  rybami,
ryba  klęka  przed  rybą,  ryba  śpiewa  rybie,
prosi  rybę  o  lżejsze  pływanie.

W  rzece  Heraklita
ja  ryba  pojedyncza,  ja  ryba  odrębna
(choćby  od  ryby  drzewa  i  ryby  kamienia)
pisuję  w  poszczególnych  chwilach  małe  ryby
w  łusce  srebrnej  tak  krótko,
że  może  to  ciemność  w  zakłopotaniu  mruga?


Íîâ³ òâîðè