Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 2
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Gustav Sack

Ïðî÷èòàíèé : 145


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Abend

Und  wieder  ein  Abend;  ein  Tag  in  das  Nichts,
das  grenzenlose  Nichts  gerollt  -
in  den  bleiernen  Wolken  ein  Sterben  des  Lichts
und  über  den  Wäldern  der  Mond,  gelb  wie  altfränkisches  Gold.

Nun  dunkelt  es  schnell;  ein  Wind  macht  sich  auf
und  rasselt  im  Schiefergedäche  am  Turm  -
kopfüber  purzelt  der  Tage  Lauf
vor  der  Ewigkeit  drohendem  Sturm.  


Íîâ³ òâîðè