Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 1
Íåìຠí³êîãî ;(...
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Georg Trakl

Ïðî÷èòàíèé : 126


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Traumwandler

Wo  bist  du,  die  mir  zur  Seite  ging,
Wo  bist  du,  Himmelsangesicht?
Ein  rauher  Wind  höhnt  mir  ins  Ohr:  du  Narr!
Ein  Traum!  Ein  Traum!  Du  Tor!
Und  doch,  und  doch!  Wie  war  es  einst,
Bevor  ich  in  Nacht  und  Verlassenheit  schritt?
Weißt  du  es  noch,  du  Narr,  du  Tor!
Meiner  Seele  Echo,  der  rauhe  Wind:
O  Narr!  O  Tor!
Stand  sie  mit  bittenden  Händen  nicht,
Ein  trauriges  Lächeln  um  den  Mund,
Und  rief  in  Nacht  und  Verlassenheit!
Was  rief  sie  nur!  Weißt  du  es  nicht?
Wie  Liebe  klang's.  Kein  Echo  trug
Zu  ihr  zurück,  zu  ihr  dies  Wort.
War's  Liebe?  Weh,  daß  ich's  vergaß!
Nur  Nacht  um  mich  und  Verlassenheit,
Und  meiner  Seele  Echo  –  der  Wind!
Der  höhnt  und  höhnt:  O  Narr!  O  Tor!


Íîâ³ òâîðè