Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 3
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Georg Trakl

Ïðî÷èòàíèé : 118


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Afra

Ein  Kind  mit  braunem  Haar.  Gebet  und  Amen
           Verdunkeln  still  die  abendliche  Kühle
           Und  Afras  Lacheln  rot  in  gelbem  Rahmen
           Von  Sonnenblumen,  Angst  und  grauer  Schwüle.
Gehüllt  in  blauen  Mantel  sah  vor  Zeiten
           Der  Mönch  sie  fromm  gemalt  an  Kirchenfenstern;  
           Das  will  in  Schmerzen  freundlich  noch  geleiten,  
           Wenn  ihre  Sterne  durch  sein  Blut  gespenstern.
Herbstuntergang;  und  des  Holunders  Schweigen.  
           Die  Stirne  rührt  des  Wassers  blaue  Regung,  
           Ein  harnes  Tuch  gelegt  auf  eine  Bahre.
Verfaulte  Früchte  fallen  von  den  Zweigen;  
           Unsäglich  ist  der  Vogel  Flug,  Begegnung  
           Mit  Sterbenden;  dem  folgen  dunkle  Jahre.


Íîâ³ òâîðè