Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 12
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Karl May

Ïðî÷èòàíèé : 126


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

O bete gern!

O  bete  gern!  Du  brauchst  dich  nicht  zu  scheun;
sei  nicht  von  Sorge  um  das  Wort  betört.
Der  Vater  wird  sich  immer,  immer  freun,
wenn  er  die  Stimme  seines  Kindes  hört.

O  bete  oft!  Du  hast  ja  Zeit  dazu,
und  Wunsch  und  Dank  bringt  dir  wohl  jeder  Tag.
Das  Kind  läßt  ja  dem  Vater  auch  nicht  Ruh,
bis  es  gesagt  hat,  was  es  sagen  mag.

O  bete  kurz!  Es  gleiche  dein  Begehr
dem  Kuß  des  Kindes,  das  den  Vater  liebt
Und  von  ihm  weiß,  daß  er  so  gern  noch  mehr,
als  was  es  sich  erbitten  möchte,  gibt.

Ja,  bete  kurz,  doch  bete  oft  und  gern;
der  Vater  ist  dir  ja  so  wohlgesinnt;
du  betest  zwar  zu  Gott,  dem  Weltenherrn,
doch  bist  du  dieses  Herrn  geliebtes  Kind.


Íîâ³ òâîðè