Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 6
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Karl May

Ïðî÷èòàíèé : 129


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Das heilige Land

Siehst  du  die  Berge  kahl  sich  legen
fernhin,  so  weit  das  Auge  reicht?
Ein  Schreien  ist’s  um  Tau  und  Regen,
und  Gott,  der  Herr,  erhört's  vielleicht.

So  liegt  vor  seinem  Angesichte
der  Orient  in  heißem  Flehn
und  fordert  von  der  Weltgeschichte
sein  Recht,  sein  geistig  Auferstehn.

Und  dieses  Recht,  es  gilt  auf  Erden;
es  werde  ihm  von  uns  gebracht:
Sobald  wir  wahre  Christen  werden,
ist  er  mit  uns  vom  Tod  erwacht.


Íîâ³ òâîðè