Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 1
Íåìຠí³êîãî ;(...
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Ludwig Anzengruber

Ïðî÷èòàíèé : 138


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Zwei Schwestern.

Zum  Traualtare  geht  die  eine
Mit  stolzem  Schritt,  die  Myrte  in  dem  Haar;
Die  andere,  die  Unbegehrte,
Verbirgt  sich  schüchtern  in  der  Gäste  Schar.

Sie  flüstert  leise:  »Arge  Schwester,
Du  thust  mit  leichtem  Fuß  den  schweren  Gang
Und  deinen  künft'gen  Gatten  nanntest
Du,  kecken  Wortes,  einen  guten  Fang.

Und  trägst  die  Myrte,  trotz  du  nächtens
Gar  oftmal  übermütig  mein  gelacht,
Wenn  du  mir  Dinge  anvertrautest,
Die  stets  zu  tiefst  erröten  mich  gemacht.

Ich  gönne  dir  dein  Glück  und  wünsche,
Euch  beiden  bleibe  jede  Reue  fern,
Doch  wär'  dein  Braver  mir  beschieden,
Ich  kennte  wahrlich  keinen  andern  Herrn.«

Du  armes  Kind,  du  suchtest  Liebe,
Genuß  vermied  stets  deinen  dürft'gen  Pfad,
Indes  die  Leichte,  Lock're,  Lose
Genuß  gesucht  und  Lieb'  gefunden  hat!


Íîâ³ òâîðè