Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 3
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Joseph Victor von Scheffel

Ïðî÷èòàíèé : 155


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Kampfmüd’ und sonn’verbrannt

Kampfmüd’  und  sonn’verbrannt,
Fern  an  der  Heiden  Strand,
Waldgrünes  Thüringland,
Denk’  ich  an  dich.

Mildklarer  Sternenschein,
Du  sollst  mir  Bote  sein,
Geh,  grüß’  die  Heimat  mein,
Weit  überm  Meer!

Feinden  von  allerwärts,
Trotzt  meiner  Waffen  Erz;
Wider  der  Sehnsucht  Schmerz
Schirmt  mich  kein  Schild.

Doch  wie  das  Herz  auch  klagt,
Ausharr’  ich  unverzagt:
Wer  Gottes  Fahrt  gewagt,
Trägt  still  sein  Kreuz.


Íîâ³ òâîðè