Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 2
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Heinrich Heine

Ïðî÷èòàíèé : 182


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Die alten, bösen Lieder...

Die  alten,  bösen  Lieder,
Die  Träume  schlimm  und  arg,
Die  laßt  uns  jetzt  begraben,
Holt  einen  grossen  Sarg.
Hinein  leg  ich  gar  Manches,
Doch  sag  ich  noch  nicht  was;
Der  Sarg  muß  sein  noch  größer
Wies  Heidelberger  Faß.
Und  holt  eine  Totenbahre,
Von  Brettern  fest  und  dick:
auch  muß  sie  sein  noch  länger
Als  wie  zu  Mainz  die  Brück.
Und  holt  mir  auch  zwölf  Riesen,
Die  müssen  noch  stärker  sein
Als  wie  der  heilge  Christoph
Im  Dom  zu  Köln  am  Rhein.
Die  sollen  den  Sarg  forttragen
Und  senken  ins  Meer  hinab,
Denn  solchem  grossen  Sarge
Gebührt  ein  grosses  Grab.
Wißt  ihr,  warum  der  Sarg  wohl
So  groß  und  schwer  mag  sein?
Ich  legt  auch  meine  Liebe
Und  meinen  Schmerz  hinein.


Íîâ³ òâîðè