Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 19
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Eduard Moerike

Ïðî÷èòàíèé : 148


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Wispeliaden - La Jalousie

Ich  ging  an  Louis  von  Baierns  Schloß  vorbei,
Da  wispert’  man  ihm  zu,  daß  ich  es  sei:
Von  Baiern  eilt  ans  Fenster,  mich  zu  sehn,
Doch  nur  verstohlen  wollt  er  nach  mir  spähn;
Ich  merkt  es  wohl  und  lächelt  vor  mich  hin:
»Ein  Dichter  sieht  sehr  oft  aus  Jalousien
Ja  manchmal  gar  aus  prächtigen  Basiliken
Mit  Basilisken-Augen  nach  sich  blicken!«



Íîâ³ òâîðè