Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 1
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Quirinus Kuhlmann

Ïðî÷èòàíèé : 156


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Die Welt eine Folter der Himmelsliebe

Was  bist  du,  schnödes  Nichts,  das  man  die  Welt  benennt  ?
Ein  Reich,  da  Torheit  herrscht,  die  ihr  Altäre  bauet,
Ein  Diamant,  darein  Unliebe  sich  aushauet,
Ein  Bild,  das  man  bei  Nacht  und  nicht  bei  Tage  kennt;

Ein  Schloß,  mit  welchem  noch  manch  Weltling  sich  verbrennt,
Ein  teurer  Perlentrank,  der  uns  der  Gruft  vertrauet,
Ein  Molch,  den  man  verdeckt  in  Rosenkindern  schauet,
Ein  Schlund,  in  den  man  mehr  als  nach  der  Anfurt  rennt.

Ein  köstlich  Marmelad,  vermengt  mit  Colokynthen,  *
Ein  Mondenstein,  der  noch  nicht  seinen  Ursprung  weist,
Ein  Land  der  Höllischen,  voll  teufelreichen  Finten,

Ein  Lockschiff,  voll  Musik,  bis  nur  der  Mensch  anbeißt,
Ein  güldnes  Gift-Napell,  beschämend  Anemonen:
Wer  dieses  Irrlicht  haßt,  erlangt  die  Liebeskronen.


Íîâ³ òâîðè