Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 8
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Martin Luther

Ïðî÷èòàíèé : 152


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Mit Fried und Freud

Mit  Fried  und  Freud  ich  fahr  dahin
In  Gottes  Wille,
Getrost  ist  mir  mein  Herz  und  Sinn,
Sanft  und  stille.
Wie  Gott  mir  verheißen  hat,
Der  Tod  ist  mein  Schlaf  worden.

Das  macht  Christus,  wahr  Gottes  Sohn,
Der  treu  Heiland,
Den  du  mich,  Herr,  hast  sehen  lon
Und  macht  bekannt,
Daß  er  sei  das  Leben
Und  Heil  in  Not  und  Sterben.

Den  du  hast  allen  vorgestellt
Mit  groß  Gnaden,
Zu  seinem  Reich  die  ganze  Welt
Heißen  laden
Durch  dein  teur  heilsams  Wort,
An  allen  Ort  erschollen.

Er  ist  das  hell  und  selig  Licht
Für  die  Heiden,
Zurleuchten,  die  dich  kennen  nicht,
Und  zu  weiden.
Es  ist  deins  Volks  Israel
Der  Preis,  Ehr,  Freud  und  Wonne.


Íîâ³ òâîðè