Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 5
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Johann Fischart

Ïðî÷èòàíèé : 135


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Den liebsten bulen den ich han...

Gedicht  von  Johann  Friedrich  Fischart
Den  liebsten  bulen  den  ich  han
der  leit  beim  wirt  im  keller,
er  hat  ein  hölzens  röcklein  an
und  heist  der  Muscateller;
er  hat  mich  recht  trunken  gmacht
und  fröhlich  heut  den  ganzen  tag,
gott  geb  ihm  heint  eine  gute  nacht!

Von  diesen  bulen  den  ich  mein
will  ich  dir  bald  eines  bringen,
es  ist  der  allerbeste  wein,
macht  mich  lustig  zu  singen,
frischt  mir  das  blut,  gibt  freien  mut,
als  durch  seine  kraft  und  eigenschaft,
ein  grüß  dich  gott,  mein  rebensaft!


Íîâ³ òâîðè