О скільки барв – безмежжя фарб!
Нікому хай не буде чорна.
Червоний шарм кровавих шат, і я – мінорна.
А може град, прозорий гад, гроза притомна?...
І синій лад, і сивий сад – війна потворна!
У білий день життя лишень: десь сіра, десь зелена гілка…
Де тиша, там квітує рай,живе сопілка.
І жовте сонце, і блакить,пливе лебідка.
А хтось не спить: душа летить – упала зірка…
Та світ дарує безліч барв: і мить, і доля неповторна.
Війна малює: безліч фарб…
Моя – мінорна.
адреса: https://www.poetryclub.com.ua/getpoem.php?id=956642
Рубрика: Лірика кохання
дата надходження 16.08.2022
автор: fialka@