У очах ЇЇ бiль та пустка...
В краплях кровi душа стiкає,
На голiвцi та ж чорна хустка,
Крик нiмий до Небес злiтає...
ТАМ почують. ВОНА це знає.
Лиш би вчули отi, що правлять
Й не продали! бо грiх палає -
Кажноденно ж бо лихо славлять!
У очах її бiль та смуток...
Серце порване ледь жеврiє,
«ЩЕ НЕ ВМЕРЛА» - як гiдний скуток,
Залунало в вустах НАДIЇ!
Марія Дребіт (Голодрига)
20.02.2020 Португалiя
адреса: https://www.poetryclub.com.ua/getpoem.php?id=865413
Рубрика: Лірика кохання
дата надходження 20.02.2020
автор: VIRUYU