Одягти по хіті траур,
Відспівати її чесно,
Тільки подружка лукава
Знову воскресає з часом.
Глянеш скоса на пaрнушку,
Полистаєш камасутру,
І вона: « Я, пані, прошу»,
Знову поряд. Носик пудре.
Сушу голову завзято,
Як цю дику муладхару
В щось корисне прокачати.
Сублімацією марю.
Хоч й не знаю, як то краще
Організму і суспільству:
Злюща я та роботяща,
Чи лінива, й добра звісно?
адреса: https://www.poetryclub.com.ua/getpoem.php?id=827127
Рубрика: Вірші, що не увійшли до рубрики
дата надходження 28.02.2019
автор: Пісаренчиха