Это  –  не  Плющиха.
Это  –  отчий  дом.
Ночка  была  тиха.
В  теле  –  вещий  сон…
Скрючилась  калитка.
Скрипнула  плетень.
Свистнула  соседка
Сильно  старый  пень…
Спичку  оголила.
Чиркнула  огнём.
И  затем  (так  мило!!!)
Увлеклась  борщом…
Это  –  не  кокетка.
Это  –  чудеса.
Через  занавеску  –  
Милая  жена…
25.  11.  11
адреса: https://www.poetryclub.com.ua/getpoem.php?id=295838
Рубрика: Лирика любви
дата надходження 25.11.2011
автор: Вячеслав Рындин