Бог нас создал друг для друга,
только доля разлучила:
не шептал [i]моя[/i] на ухо,
не меня [i]собой[/i] поила.
Одно целое лишь в грёзах,
где-то высоко над миром,
где и смех —сквозь боль и слёзы,
где курится сластью мирро.
Нераскрытые пионы,
изнурённые ненастьем,
к солнцу тянутся бутоны,
они созданы для счастья.—
Под покровом вечной ночи
как взаимно мы любили.
Равный равным среди прочих
возлюбить живой не в силе.
Пусть же сила присной скуки
напитает нас любовью,
и прикрасит голь разлуки
птицей счастья в изголовьи.
Таковы причуды доли,
слёзы встречи и прощанья...
слёзы грёз и поминанья.
Опекает взгляд твой всюду,
сладость влаги поцелуя...—
Аллилуйя! Аллилуйя!
новоявленному чуду,
утешению в юдоли.
Слёзы встречи и прощанья...
Таково пособье доли:
слёзы грёз и поминанья.
[i]OSAlx2o25-05
Пьетро Ротари[/i]
*
Leopold Staff, Los
Dla siebie los nas stworzył dwoje,
Lecz nas rozdzielił traf żywota
I twe słodycze nie są moje,
Nie mój twój uścisk i pieszczota.
Żyjemy jeno w snach o sobie,
Gdzieś na wyżynach ponad światem,
Gdzie nawet uśmiech jest w żałobie,
Gdzie zimno wiosną jest i latem.
Róż szczęsnym kwieciem nie wieńczone,
Lecz nad łzy wyższe i dumniejsze,
Sięgają w niebo po koronę
Gwiazd serca nasze nietutejsze.
Tam się kochamy bladzi, niemi,
Oczarowani przez cisz głusze,
Jak jeszcze nigdy się na ziemi
Dwie ludzkie nie kochały dusze.
Niechaj tęsknoty wiecznej siła
Przepoi istność naszą całą,
By miłość bólem nagrodziła
To, czego szczęście nam nie dało.
Taki to już los mój będzie,
Takie to już miłowanie:
Przywitanie, pożegnanie,
Pożegnania, wspominanie....
Oczy twoje widzę wszędzie,
Oczy twoje mnie całują
Z dali, z dali mnie miłują,
Z dali, z dali mnie żałują,
Nie przychodzą na wyzwanie,
Jeno błyszczą, jak w legendzie,
W dali, w dali, zewsząd, wszędzie,
- Takie to już los mój będzie,
takie to już miłowanie:
Przywitane.... pożegnanie....
адреса: https://www.poetryclub.com.ua/getpoem.php?id=1039733
Рубрика: Лирика любви
дата надходження 14.05.2025
автор: Под Сукно