Нас доля двох собі створила,
Та хід життя привів до згуби, –
Вже не моя солодкість мила,
Вже не мені обійми любі.
Живемо тільки в снах, пропалі
Десь у вишинах понад світом,
Де навіть посмішка в печалі,
Де холодно весною й літом.
Не до троянд, де кущ червоний,
Сягають прагнення сердешні,
А в небо, до зірок корони,
Серця мчать наші нетутешні.
Там ми кохаємось безмовні,
Нас тиша пустки зчарувала,
Так на землі ніколи вповні
Людські душі дві не кохали.
Хай вічної печалі сила
Єство просочить наше вволю,
Щоб болем нам любов сплатила
За те, що не вділила доля.
Доля вже такою буде,
І таке моє кохання:
Привітання, розпрощання,
Розпрощання, споминання…
Очі милі бачу всюди,
І мене вони цілують
З далі, з далечі милують,
З далі, з далечі шкодують,
Не ідуть на викликання,
Лиш блищать, неначе чудо,
В далі, в далечі усюди.
– Доля вже такою буде,
І таке моє кохання:
Привітання… розпрощання…
Leopold Staff, Los
Dla siebie los nas stworzył dwoje,
Lecz nas rozdzielił traf żywota
I twe słodycze nie są moje,
Nie mój twój uścisk i pieszczota.
Żyjemy jeno w snach o sobie,
Gdzieś na wyżynach ponad światem,
Gdzie nawet uśmiech jest w żałobie,
Gdzie zimno wiosną jest i latem.
Róż szczęsnym kwieciem nie wieńczone,
Lecz nad łzy wyższe i dumniejsze,
Sięgają w niebo po koronę
Gwiazd serca nasze nietutejsze.
Tam się kochamy bladzi, niemi,
Oczarowani przez cisz głusze,
Jak jeszcze nigdy się na ziemi
Dwie ludzkie nie kochały dusze.
Niechaj tęsknoty wiecznej siła
Przepoi istność naszą całą,
By miłość bólem nagrodziła
To, czego szczęście nam nie dało.
Taki to już los mój będzie,
Takie to już miłowanie:
Przywitanie, pożegnanie,
Pożegnania, wspominanie....
Oczy twoje widzę wszędzie,
Oczy twoje mnie całują
Z dali, z dali mnie miłują,
Z dali, z dali mnie żałują,
Nie przychodzą na wyzwanie,
Jeno błyszczą, jak w legendzie,
W dali, w dali, zewsząd, wszędzie,
- Takie to już los mój będzie,
takie to już miłowanie:
Przywitane.... pożegnanie....
адреса: https://www.poetryclub.com.ua/getpoem.php?id=1039685
Рубрика: Лірика кохання
дата надходження 13.05.2025
автор: Валерій Яковчук