Накриває ковдрою
задушливо-терпкою
Уява.
Починаєш гортати сторінки
думок -
Звична справа.
Натикаєшся на колючо-болюче.
Згадка.
Складаєш пазли слів
у вежу -
Пластир-латка.
Залатати б спогади дірчАсті,
Зшити нитками, хірургічним швом.
Щоб фантазія стала в радість,
А не катом - колишніх сонетів вінком.
2025
адреса: https://www.poetryclub.com.ua/getpoem.php?id=1038005
Рубрика: Лірика кохання
дата надходження 18.04.2025
автор: Ірина Вірна