Бодрысь-бодрысь, дед, в пранцыj

Бо  всэ  ужэ,  ны  j  травк  

Ны  хочыця  вмыраты
Прыдурком  в  свэjі  матры.
Да  вот,  дывлюсь,  прыдэця,
Однако,  как-то  яксь.
Бо  то  ж  ны  вэльмы  надто,
Колы  ты  помагаеш
Якэjісь  хоть  засранцы
По  сотовым  звоняр.

Я  вот  пошла  на  працю,
А  там  хозяін  барын.
І  я  жэ  потчынятысь
Повынна  одномаш.
Бо  ж  как  шэ  одыjматы
От  цыцкы  пыцынятка,
Ек  він  оно  j,  оj,  давытьсь
Моjім  малозывкам.

І  я  ёму,  засранцу,
Впыкла  уж  влад  да  сразу:
Пошов  ты  на  хыр,  Баjім!
Я  шо,  тобі  должна?
Да  сам  ек  хоч  спасаjся.
Мыні    колхоза  нада  ш
Догле2ты  но  дбаjна.
А  то  ж  ны  j  трудо-дня  зь.

Отхлынув  гнев  Котяры:
Ну,  шо  ж  тут  в  гэтых  шмарыj
Получыш  на  сніданок
Да  шэ  j  в  сухых  борах.
Погэтому  даваjтэ
Я  горло  буду  рваты
І  тупаты  ногамы:
А  ну  даj  цыцы,  матк!

Такы  вот  спомынані
Осталыся  од  мамкы,
Котора  любыць  жваво
Ва  в7  дапамагаць:
То  зріжэ  всі  вам  травы,
То  шэ  j  штук  5  тых  яблунь,
Шо  луню  но  і  нада  б.
Бо  гэ,  мо,  мнеско  Васьц.

А  вы  жэ  ны  о  так  ось
Ексь-какся  любіш  стравы.
Агнешка  да  Асецка
Палюбліваець  вас.
А  я  но  Акуджява,
Ха-га,  а  во  жа,  бачыш,
Кап  палюбілі  щ  падлы,
Калі  я  зь  іх  запхав.

До  чэго  і  ля  чэго
Поjду  ж  я  помыраты,
Када  ны  пыв  кадарок
А  ныгдэ  ны  j  ста  грам.
І  вот  чы  вам  оставлю
Яку  хоть  драну  хату.
Чы  е  j  наследство  в  Гада,
Шо  штуглы  в7  зь  во  j  вам?

Щымыть  “барылцэ”  в  Хаjім!
І  ек  і  чым  спасатысь...
“Берёзка”  молочка  вквась
Сётут  да  і  з  грыбка  ль.
Да  шо  вы,  в  школах  навыть
Усе  здаровы  заjцы,
Бы  j  белачкы  в  варшавыj
Шэ  j  да  апошніх  клась.

...мы  тут  рэдагувалы  ж
Шэ  й  херСоны  собачы  ш.
Бо  ек-то  натто  гадко,
Коль  Херувім  ты  в  шваль.

адреса: https://www.poetryclub.com.ua/getpoem.php?id=739037
Рубрика: Авторська пісня
дата надходження 23.06.2017
автор: Кобзар Лаборськый