Накыдай сіна й оддыхайтэ!

А  мы  тут  во  погомоным

Тут  ныц  хахол  ны  понімае.
Хоть  кол  чышы  дэ  на  башці.
Бо,  ну,  сцітуты  поконьчялы  ж.
А  ты-то  хто  а  во  –  грузін.

І  дэ  ж  тыбэ  поэт  чытае.
Да  він  но  пышэ  жэ  свойі
Да  шэ  й  атлічны,  відіш,  пханьні.
А  ты  ж  но  граблямы  во  йіх.

Ну,  от  Жынь-шэнька  нам  грымаскы.
У  йій  усюды  зь  запяты.
Но  ек  вона  вам  словко,  батьку?
Хэ,  там  жэ  хахалів  100  тышч!

Но  як  то  хахаль  по-луганьську?
Ага,  бабычнык  чы  то  хрыч.
І  всюды,  бачтэ,  пудс3гальня
Одна  і  та  ж:  пышы,  ек  свынк.

Мы  тут  однэйі  жэньцы  вмазав
Аж  с  пару  сь  пс3чычок  за  штых.
Ну,  так,  по-дружбы.  А  вжэ  тая,
Ого-х!  А  ну  ізгнаць  С3лків!

Маноклей  дайтэ  вамп,  бо  бачтэ,
Ны  выдно,  шо  мы  й  с-пуд  Волынь.
Ну,  й  в  нас  оцэ  ны  ёлп  ны  скажэ.
А  гэтэ  самэ  о…  колінц.

А  в  обшым,  всі  по  одпусках,  сэр!
І  нашо  малпочкам  сціхы.
Якая  польза,  колы  старшый
Чомусь  нагучуе  сынычк.

...хмарі,  кругом  хмарі!
І  дэ  ля  вам  до  Любышів  

адреса: https://www.poetryclub.com.ua/getpoem.php?id=677452
Рубрика: Сатира
дата надходження 11.07.2016
автор: Кобзар Лаборськый