* * *
У травах тішилась троянда.
В ескорті – браві колоски.
Красуня мліла, пахла, в’яла,
і враз
опали
пелюстки.
В зажурі – трави і колосся.
Стоять здивовані, мовчать.
Отак судилося.
Та й досі
жагучий спогад не прочах.
Забава. Біль.
Розрада. Зрада.
Мелодії в душі гучать.
І квітне сонячно троянда –
краса нев’януча
й печаль.
адреса: https://www.poetryclub.com.ua/getpoem.php?id=386369
Рубрика: Лірика
дата надходження 20.12.2012
автор: Олександр ПЕЧОРА