Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 7
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Władysław Bełza

Ïðî÷èòàíèé : 131


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Obraz leniuszka

W  głowie  same  wróbelki,
Niby  w  pustej  stodole;
Oj,  leniuszek  to  wielki,
Nie  chce  uczyć  się  w  szkole.

Nad  książeczką  wciąż  drzemie,
Albo  chodzi  ponury;
Oczka  spuszcza  na  ziemię,
Wstyd  mu  spojrzeć  do  góry!

Kiedy  innych  koleją,
Za  wzór  dają  mu  wszędzie;
Z  niego  wszyscy  się  śmieją,
Że  nic  z  niego  nie  będzie.

A  on  w  kącie,  jak  kołek,
Stoi  niemy,  strwożony:
Aż  się  z  niego  osiołek,
Stanie  kiedyś  skończony!



Íîâ³ òâîðè