Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 6
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Maria Konopnicka

Ïðî÷èòàíèé : 170


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Sine lasy...

Sine  lasy  we  mgłach  drzemią,
gaśnie  jasny  dzień...
Ach,  i  tobie  moja  ziemio,
Idzie  mrok  i  cień!

Krótka  była  twoja  zorza,
Najpiękniejsza  z  zórz,
Co  od  morza  szła  do  morza
Złotym  polem  zbóż...

Krótki  był  twój  ranek  biały
I  różany  wschód,]
Co  w  twej  sławie  grał  hejnały
U  słonecznych  wrót.

Nie  dobiegło  słonko  tobie
Do  południa  wzwyż,
I  Zagasło  gdzieś  na  grobie,
W  piorunowy  krzyż!



Íîâ³ òâîðè