Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 7
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Ludwig Rubiner

Ïðî÷èòàíèé : 113


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Das AttentatDas Attentat

Am  Flügel  sitzt  der  Freund  mit  der  Sonate.
Fred  reizt  indes  die  Kili-Kili-Schlange.
Dann  klemmt  er  sie  mit  einer  Christbaumzange
In  einen  Rosenstrauß  zum  Attentate.

Als  sich  der  Großfürst  breit  im  Wagen  nahte
Streift  ihn  der  Strauß  an  seiner  rechten  Wange.
Im  Séparé  stirbt  er  beim  zweiten  Gange,
Miß  Lily  zieht  entsetzt  den  Wirt  zu  Rate.

Die  Polizei  stellt  sorgsam  ihre  Netze.
Scheinwerfer  nachts  bei  wilder  Dächerhetze.
Die  Freunde  flüchten  in  die  Kohlenzechen.

Dort  trifft  man  sich  zu  heimlicher  Verschwörung.
Die  Nihilisten  feiern  das  Verbrechen.
Im  Lande  schwelt  die  Flamme  der  Empörung.


Íîâ³ òâîðè