Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 1
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Georg Trakl

Ïðî÷èòàíèé : 103


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Musik im Mirabell

Ein  Brunnen  singt.  Die  Wolken  stehn
Im  klaren  Blau,  die  weißen,  zarten.
Bedächtig  stille  Menschen  gehn
Am  Abend  durch  den  alten  Garten.

Der  Ahnen  Marmor  ist  ergraut.
Ein  Vogelzug  streift  in  die  Weiten.
Ein  Faun  mit  toten  Augen  schaut
Nach  Schatten,  die  ins  Dunkel  gleiten.

Das  Laub  fällt  rot  vom  alten  Baum
Und  kreist  herein  durchs  offne  Fenster.
Ein  Feuerschein  glüht  auf  im  Raum
Und  malet  trübe  Angstgespenster.

Ein  weißer  Fremdling  tritt  ins  Haus.
Ein  Hund  stürzt  durch  verfallene  Gänge.
Die  Magd  löscht  eine  Lampe  aus,
Das  Ohr  hört  nachts  Sonatenklänge.


Íîâ³ òâîðè