Ñàéò ïîå糿, â³ðø³, ïîçäîðîâëåííÿ ó â³ðøàõ ::

logo

UA  |  FR  |  RU

Ðîæåâèé ñàéò ñó÷àñíî¿ ïîå糿

Á³áë³îòåêà
Óêðà¿íè
| Ïîåòè
Êë. Ïîå糿
| ²íø³ ïîåò.
ñàéòè, êàíàëè
| ÑËÎÂÍÈÊÈ ÏÎÅÒÀÌ| Ñàéòè â÷èòåëÿì| ÄÎ ÂÓÑ ñèíîí³ìè| Îãîëîøåííÿ| ˳òåðàòóðí³ ïðå쳿| Ñï³ëêóâàííÿ| Êîíòàêòè
Êë. Ïîå糿

 x
>> ÂÕ²Ä ÄÎ ÊËÓÁÓ <<


e-mail
ïàðîëü
çàáóëè ïàðîëü?
< ðåºñòðaö³ÿ >
Çàðàç íà ñàéò³ - 9
Ïîøóê

Ïåðåâ³ðêà ðîçì³ðó




Georg Trakl

Ïðî÷èòàíèé : 173


Òâîð÷³ñòü | Á³îãðàô³ÿ | Êðèòèêà

Im Herbst

Die  Sonnenblumen  leuchten  am  Zaun,
Still  sitzen  Kanke  im  Sonnenschein.
Im  Acker  mühn  sich  singend  die  Frau’n,
Die  Klosterglocken  läuten  darein.

Die  Vögel  sagen  dir  ferne  Mär’,
Die  Klosterglocken  läuten  darein.
Vom  Hof  tönt  sanft  die  Geige  her.
Heut  keltern  sie  den  braunen  Wein.

Da  zeigt  der  Mensch  sich  froh  und  lind.
Heut  keltern  sie  den  braunen  Wein.
Weit  offen  die  Totenkammern  sind
Und  schön  bemalt  vom  Sonnenschein.


Íîâ³ òâîðè